<<زبان چینی کانتونی >>
زبان چینی کانتونی (yue) یکی از پنج زبان اصلی چینی است. که نام دیگر آن QUOT می باشد ، اما در واقع اختلافات آنها به قدری زیاد است كه آنها را زبانهای جداگانه می دانند.
زبان کانتونی را در استانهای جنوبی گوانگدونگ و گوانگشی و در مناطق همسایه مانند هنگ کنگ و ماکائو و همچنین در سراسر جنوب شرقی آسیا در مکانهایی مانند سنگاپور ، مالزی ، تایلند و ویتنام حدود 100 میلیون نفر صحبت می کنند. به دلیل مهاجرت کانتونی زبانان از هنگ کنگ و منطقه گوانگدونگ ، زبان کانتونی شکل غالب چینی است که در بسیاری از شهرهای بزرگ ایالات متحده ، کانادا ، استرالیا و جاهای دیگر صحبت می شود.
کلمه کانتونی از کانتون گرفته شده است ، نام انگلیسی سابق گوانگژو ، پایتخت گوانگدونگ ، که روزگاری خانه خالص ترین شکل کانتونی محسوب می شد. با این وجود ، پس از سالها تأثیر رسانه های جمعی و فرهنگ پاپ ، هنگ کنگ اکنون به مرکز فرهنگی کانتونی تبدیل شده است.
(تاریخچه زبان کانتونی )
اگرچه زبان چینی ماندارین (یا putonghua) زبان اصلی و رسمی در سرزمین چین است ، اما در حدود 700 یا 800 سال است که در مقایسه با تاریخ 2000 ساله کانتونی وجود دارد. کانتونی ، نه ماندارین ، زبان غالب در جوامع خارج از کشور چین است. این امر از آنجا ناشی می شود که در سراسر جهان ، بیشترین مهاجران چینی از هنگ کنگ سرچشمه می گیرند.
(ویژگی ها )
ویژگی هایی که زبان چینی کانتونی را متمایز می کند ، ویژگی های شفاهی هستند. مردم هنگ کنگ هنگام خواندن و نوشتن اززبان چینی استاندارد (putonghua) استفاده می کنند. آنها در تعاملات روزمره خود با مردم به زبان کانتونی صحبت می کنند. کانتونی به عنوان یک زبان محاوره ای پر از کاربرد عامیانه و غیراستاندارد است.امروزه زبان به سرعت در حال تکامل است و اصطلاحات عامیانه و جدید در حال ظهور هستند.
زبان نوشتاری استاندارد در هنگ کنگ اساساً همان زبان چینی می باشد . تنها تفاوت این است که هنگ کنگ و جوامع خارج از کشور ، مانند تایوان ، از روش سنتی در زبان نوشتاری خود استفاده می کنند ، در حالی که سرزمین چین ازالفبا و روش ساده استفاده می کند. در تلاش برای افزایش ادبیات در چین ، از زبان QUOT استفاد ه می شود. در اصلاحیه املائی 1950 که توسط رئیس مائو تسه تونگ آغاز شد.