اگر قصد مهاجرت به کشور دیگری را دارید حتماً دو کلمه سفارت و کنسولگری به گوش شما خورده است؛ اما سؤال اینجاست که سفارت و کنسولگری چه تفاوتی با هم دارند؟ وظایف این دو آنقدر به هم نزدیک است که تفکیک آنها کار دشواری است. اگر قصد اخذ ویزای تحصیلی، کاری یا سرمایه گذاری را دارید باید به سفارت خانه کشور مقصد مراجعه کنید. در صورتی که کشور مورد نظر در ایران سفارت خانه نداشته باشد کار شما کمی سخت میشود و ناچار هستید به سفارت آن کشور در کشورهای همسایه بروید. در حال حاضر بیش از ۱۰۰ کشور جهان در ایران سفارتخانه داشته و اکثر کنسولگریهای کشورهای خارجی در ایران غیرفعال شدهاند.
کشورهایی که با یکدیگر روابط سیاسی دارند یک سفیر برای رسیدگی به امور سیاسی و دیپلماتیک به کشورهای یکدیگر اعزام میکنند و سفارتخانه مهمترین مکان سیاسی در هر کشور است. سفیر وظیفه رسیدگی به امور سیاسی و دیپلماتیک متقابل را در هر کشور دارد. اعضای سفارتخانه شامل سفیر، کاردار و کارمندان سفارتخانه هستند. در غیاب سفیر، اداره امور سفارتخانه به عهده کاردار است.
معمولاً سفرای کشورهای خارجی به همراه خانواده خود در سفارت خانه زندگی میکنند. علاوه بر خانواده سفیر کارکنان دیگری در بخشهای اداری سفارتخانه زیر نظر سفیر به کار و خدمات مختلف مشغول هستند. هر کشوری وظیفه دارد امنیت کامل سفارتخانههای خارجی و کارکنان آن را تأمین کرده و مأموران انتظامی و نظامی حق ورود بدون اجازه به سفارتخانه را ندارند.
بر اساس قرارداد وین سفیر، کاردار و تمامی کارکنان و اسناد موجود در سفارتخانه مصونیت سیاسی داشته و کشور میزبان موظف است توسط پلیس دیپلماتیک از سفارتخانه محافظت کند. معمولاً سفارت خانههای کشورهای خارجی امور مربوط به صدور انواع ویزا را به صورت برون سپاری به شرکتهای بین المللی واگذار میکنند. در ایران نیز شرکت VFS Global در تهران امور مربوط به صدور ویزای کشورهای زیادی را انجام میدهد.
جهت مطالعه بیشتر:
کنسول فردی است که بهعنوان نماینده رسمی یک کشور در کشور دیگر حضور دارد. محلی که این فرد به همراه کارکنان تحت امرش در آن حضور دارد را کنسولگری میگویند. وظیفه کنسول کمک و حمایت از شهروندان کشور خود، مشاوره در زمینههای مختلف ازجمله تحصیل، تجارت برای هموطنان خود و شهروندان کشور میزبان است. کنسولگریها علاوه بر پایتخت در چندین شهر بزرگ دیگر شعبه دارند که باعث میشود دسترسی به امور کنسولی و مهاجرتی برای متقاضیان آسان شود.
معمولاً کنسولگری امور مربوط به تجارت و امور مهاجرتی را داشته و نقش پررنگی در امور دیپلماتیک و سیاسی ندارد. کنسولگری نیز مانند سفارتخانه بخشی از خاک آن کشور محسوب میشود. در صورت حمله و تعرض به کنسولگری این حمله بهعنوان حمله به خاک کشور مهمان محسوب شده و بنابراین آن کشور حق دفاع همهجانبه از خود را دارد. هر کنسولگری یک سرکنسول دارد که وظیفه او رسیدگی به امور مربوط به کنسولگری است. سرکنسول زیر نظر کنسول مشغول به فعالیت است. کنسول نیز زیر نظر سفیر همان کشور به امور رسیدگی میکند.
کنسولگری و شخص کنسول علاوه بر اداره امور مهاجرتی و دفاع از حقوق شهروندان خود بهنوعی رابط فرهنگی نیز است. ایجاد ارتباط مؤثر و نزدیک فرهنگی با کشور میزبان از دیگر وظایف کنسول است.
برای مهاجرت باید برای ترجمه مدارک و آپوستیل مدارک اقدام کنید.
بهطورکلی وظایف اصلی کنسولگری را میتوان به شرح زیر بیان کرد:
کنسولگری بههیچعنوان در امور سیاسی دخالتی نداشته و تنها به امور تجاری و مهاجرتی میپردازد. این یکی از تفاوتهای اصلی سفارتخانه با کنسولگری است. سفارتخانه نماینده دیپلماتیک دائمی داشته و معمولاً در پایتخت قرار دارد. هر کشور معمولاً یک سفیر به کشور دیگر اعزام میکند و تنها یک سفیر در هر کشور وجود دارد. وظیفه اصلی هر سفیر اداره امور دیپلماتیک در کشور دیگر است.
ساختمان کنسولگری نسبت به سفارت خانه کوچکتر بوده و معمولاً در دیگر شهرهای بزرگ قرار دارد. از دیگر تفاوتهای سفارت با کنسولگری میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
دولتها موظف هستند بهخوبی از سفارتخانهها و کنسولگری کشورها محافظت کرده و هرگونه حمله و تعرض به آنجا را دفع کنند. کلیه اموال و وسایل نقلیه موجود در سفارتخانه و کنسولگری غیرقابلتفتیش، مصادره و توقیف هستند. در صورتی که سطح روابط سیاسی و دیپلماتیک دو کشور کاهش یابد سفیر کشور را ترک کرده و اداره امور سفارت خانه به عهده کاردار خواهد بود. در صو. رت قطع همه جانبه روابط سیاسی سفارت خانه تعطیل شده و کنسولگری نیز غیر فعال میشود.
افتتاح اولین سفارتخانه در ایران در زمان قاجار بوده است. قبل از تأسیس سلسله قاجاری شرایط وجود سفارتخانههای خارجی در کشور ما وجود نداشت. با روی کار آمدن قاجاریه بهتدریج سفارتخانههای خارجی در ایران شروع به کار کردند.
اولین سفارتخانههایی که به ترتیب در ایران افتتاحشده و شروع به کار کردند سفارتخانههای انگلستان و روسیه بودند. اولین کنسولگریها در ایران نیز در زمان فتحعلی شاه و محمدشاه قاجار ایجاد شدند. عثمانی، انگلیس و روسیه اولین کنسولگریها را در ایران داشتند. برخلاف سفارتخانهها که در پایتخت افتتاح شدند کنسولگریها بیشتر در شهرهای توریستی ایجاد میشدند. از ۱۹۵ کشور موجود در جهان، حدود ۱۲۰ کشور در ایران سفارتخانه دارند. برخی از کشورها مانند کانادا و آمریکا در ایران سفارتخانه ندارند. برای اخذ ویزای این کشورها میتوانید به کشور ترکیه یا امارات بروید. معمولاً شرکتهای مهاجرتی برای اخذ ویزای این کشورها تورهای اخذ ویزا برگزار میکنند و یا بهصورت وکالتی برای شما ویزا میگیرند.
سفارتخانه کشورهای خارجی در شهر تهران قرار دارند و برخی از کشورها علاوه بر سفارتخانه، کنسولگری نیز دارند. کشور افغانستان علاوه بر سفیر و کاردار در ایران دو سرکنسولگری در شهرهای مشهد و زاهدان دارد.
جهت مطالعه بیشتر:
امروزه کشورهای خارجی برای دفاع از منافع کشور و شهروندان خود اقدام به تأسیس سفارتخانه در کشور دیگر میکنند. وجود سفارتخانه در کشور دیگر نشاندهنده به رسمیت شناختن و برقراری روابط دیپلماتیک با آن کشور است. اگر قصد سفر به کشورهای خارجی را دارید برای دریافت ویزا باید به سفارتخانه آن کشور مراجعه کنید. اگر کشور موردنظر شما در ایران شعبهای ندارد بهناچار باید به یکی از سفارتخانههای آن در کشورهای همسایه سفر کنید.
اگر به مطالعه مطالب آموزشی علاقمندید، به وبلاگ موسسه آموزش زبان تیکا مراجعه کنید.