اساتید پیشنهادی:
دسته بندی : language-learning
زمان مطالعه : 4 دقیقه
تعداد بازدید : 55377
شاید این سئوال برای شما هم پیش آمده باشد: حروف الفبای چینی چند تاست ؟ یا آیا میتوان حروف الفبای چینی به انگلیسی نوشت؟ در ادامه مقاله های آموزش الفبای زبان های مختلف اینبار به سراغ زبان چینی می رویم و با کاراکترها و حروف الفبای این زبان آشنا می شوید. اما اجازه بدهید در ابتدا کمی با کشور چین آشنا شویم.
لیست حروف الفبای چینی به فارسی قابل تهیه نیست چون در درجه اول چینی الفبا ندارد! و یک زبان تصویری محسوب میشود، یعنی کاراکترهای آن نمای تصویری مفاهیمی هستند که میرسانند. چین با نام رسمی PRC : People’s Republic Of China یا جمهوری خلق چین کشوری است که در شرق آسیا واقع شده است و با حدود 9.6 میلیون کیلومتر مربع چهارمین کشور وسیع دنیا بعد از روسیه ،کانادا و آمریکا است. کشور چین با بیش از 1.43 میلیارد نفر پرجمعیت ترین کشورجهان و پایتخت آن پکن است .
کشور چین در حال حاضر بزرگترین صادرکننده و دومین واردکننده در جهان و دومین اقتصاد بزرگ دنیا براساس تولید ناخالص داخلی است. زبان چینی با بیش از 1 میلیارد و 700 میلیون نفر گوینده پرشمارترین زبان دنیا به حساب می آید و حدود 70% از این افراد به گویش استاندارد زبان ماندارین صحبت می کنند. یادگیری زبان چینی برای افراد غیر چینی یا اقلیت های داخل کشور نیز به زبان ماندارین انجام میشود.
دوست دارید بیشتر با این کاراکترها که در زبان بیش از نیمی از مردم دنیا کاربرد دارند آشنا شوید؟ یا شاید هم قصد یادگیری این زبان بسیار پرکاربرد را دارید؟ اگر مقاله سخت ترین زبان های دنیا را خوانده باشید، میدانید لغات زبان چینی نه فقط در چین بلکه در کشورهای پهناور و صنعتی همچون ویتنام، سنگاپور، تایوان، مالزی، ژاپن و حتی کره جنوی نیز رواج دارند و در کل بخش مهمی از فرهنگ شرق آسیا محسوب میشوند.
اگر یک زبان آموز حرفه ای یا استاد زبان مسلطی هستید که از فرآیند یادگیری زبان خارجی لذت میبرد، شما را به چالش یادگیری چند کاراکتر رایج زبان چینی با خواندن این مقاله دعوت میکنم!
تا به حال تصاویر جالب و گویای زبان هیروگلیف که در دیوارنوشته های باستانی مصر به کار رفته اند را دیده اید؟ در زبان هیروگلیف هم مثل زبان چینی، هر کاراکتر به تنهایی معنای کاملی دارد و یک واج یا حتی یک عبارت محسوب میشود. کاراکترهای زبان چینی به خاطر ویژگی های خاص این زبان، تنها نشانه های نوشتاری برای نوشتن مفاهیم نیستند بلکه نقش مهمی در تعریف جهان بینی افراد بازی میکنند، برای مثال به تصویر زیر توجه کنید: از آنجا که کاراکتر نشان دهنده مهفوم "استراحت" از ترکیب کردن دو کاراکتر "درخت" و "انسان" به دست می آید، میتوانیم نتیجه بگیریم تفکر چینی آرامش و تجدید قوای انسان را با طبیعت مرتبط میداند! پیدا کردن ارتباط های معنایی و فلسفی بین کاراکترهای ترکیبی چینی میتواند بسیار سرگرم کننده باشد و رنج یادگیری این سیستم پیچیده را برای شما هموارتر کند.
در زبان چینی مدرن بیشتر کلمات با کنا هم گذاشتن چند کاراکتر و خواندن هرکاراکتر به عنوان یک هجا به دست می آیند. زبان چینی برخلاف زبان های هندو-اروپایی مثل فارسی و انگلیسی دستور زبان/گرامری ندارد، برای همین پیشبینی کردن شکل و نقش هر کاراکتر نیازمند تمرین بسیار است.
حداقل تعداد کاراکترهای زبان چینی که یک زبان آموز برای باسواد محسوب شدن باید آن ها را یاد بگیرد، بین پنج تا هفت هزارتا هستند، اما از یک فرد با تحصیلات آکادمیک در دانشگاه های چین یا یک استاد آموزش زبان چینی به زبان آموزان خارجی انتظار میرود با تعداد بسیار بیشتری از کاراکترها آشنا باشد! خبر خوب این است که خیلی از مفاهیم و کاراکترهایی که جزو هفت هزار کاراکتر رایج نیستند هم ریشه های مشترکی با این کاراکترها دارند و متوانید معنای آن ها را با توجه به شکل نوشتاری آن ها (و گاه حتی شکل تلفظ آن ها) راحتتر به خاطر بسپارید.
تعداد زیادی از کاراکترهای زبان چینی از ترکیب یک کاراکتر اصلی با بخش هایی که در دیکشنری زبان چینی "رادیکال" نامیده میشوند و از آن ها برای دسته بندی کاراکترهای مختلف استفاده میشود، به وجود آمده اند. مثلا نشانه آب که در ادامه با آن آشنا میشویم، یک رادیکال محسوب میشود و اول همه کلمات مرتبط با آن مثل "آبگیر" یا "رود" یا حتی "اشک" می آید.
به طور سنتی و از صدها سال پیش تاکنون، کاراکترهای زبان چینی به شش دسته تقسیم میشوند:
1. کاراکترهای پیکتوگرام یا تصویر عینی که یک نوع تصویر نمادین از یک شیء هستند. در زیر تعدادی از معروفترین کاراکترهای پیکتوگرامی زبان چینی را میبینید. این کاراکترها از بالا و چپ به راست عبارتند از انسان، خورشید، ماه، کوهستان، آتش، درخت، ابر، باران، پشه، آب، مزرعه و دروازه.
2. کاراکترهای آیدیوگرام یا ایده نما، که یک مفهوم انتزاعی را منتقل میکنند. مثلا در کاراکترهای زیر یک نقطه یا هاشور کوچک که بالا یا پایین خط گذاشته شود، معنای "بالا" یا "پایین" را نشان می دهد.
3. کاراکترهای دستوری-معنایی که با ترکیب کردن یک نشانه با یک کاراکتر اصلی، یک معنای جدید به مفهوم آن اضافه میکنند، در تصویر زیر میبنید که سه خط کوچک در سمت راست یک کاراکتر، معنای آب را به آن اضافه میکند. وقتی این نشانه آب (氵) کنار کاراکتر چشم (目) بیاید، معنای اشک (泪) ساخته میشود!
4. کاراکترهای قرض گرفته شده، که در زبان چینی قدیم معنای متفاوتی داشتند اما از آن ها برای نشان دادن یک مفهوم دیگر هم استفاده شده است، تا جایی که معنی اصلی آن ها فراموش شده است. یک مثال از چنین موردی در زبان انگلیسی، میتواند استفاده از 4 به جای for باشد. جالب است بدانید این کار در چت های اینترنتی به زبان کره ای مدرن هم رواج دارد.
5. کاراکترهای زبان چینی که صدای مشابه کلمات دخیل دارند و از آن ها برای نشان دادن این مفاهیم غیرچینی استفاده میشود.
6. گونه آخر کاراکترهایی هستند که صدای مشابه هم اما معنای متفاوتی دارند، و در دسته بندی های قدیمی کاراکترهای زبان چینی تصور میشود از ریشه یکسانی برگرفته شده باشند.
گرچه در دنیای امروز نیاز به نوشتن با قلم و کاغذ روز به روز کم رنگ تر میشود، هنوز هم آموزش نحوه خواندن و نوشتن لغات هر زبان با قلم و کاغذ اهمیت زیادی در توانایی های روزمره شما دارد. یادگیری اصولی یک زبان خارجی نیازمند یادگیری نوشتن با دست و روی کاغذ است. برای یادگرفتن نوشتن کاراکترهای زبان چینی به کمک یک استاد زبان چینی مجرب نیاز دارید و باید وقت زیادی را در آموزشگاه زبان یا کلاس مجازی خود صرف یادگرفتن این هنر ظریف بکنید. همانطور که زبان انگلیسی محدوده مشخصی در هر صفحه و بالا و پایین خط برای نوشتن حروف بزرگ و کوچک دارد، زبان چینی هم در فضایی کمابیش مربع شکل نوشته میشوند. برای همین به تازه کارها برگه هایی با قالب های مربعی داده میشود تا کاراکترها را داخل آن ها بنویسند.
در زبان چینی تعداد و ترتیب حرکت های قلم برای نوشتن هر کاراکتر اهمیت بالایی دارد، و نباید از تعداد خاصی کمتر یا بیشتر شود، پس فکر نکنید با تقلید ظاهر یک کاراکتر چینی میتوانید نوشتن را یاد بگیرید!
بسیاری از لغات زبان چینی هم آوا هستند، یعنی به یک شکل تلفظ میشوند اما چند شکل نوشتاری متفاوت دارند.
دشوارترین و پیچیده ترین کاراکترهای زبان چینی در زیر آورده شده است. برای نوشتن کاراکتر وسط در تصویر زیر که نام یک نوع نودل چینی به نام بیانگ (!) است؛ باید 62 حرکت قلم انجام دهید.
معنای کاراکتر زیر این است: "روش نوشتار تصویری بسیار دشواری که یادگیری آن هزاران هزار سال طول میکشد!" . این کاراکتر یک لغت واقعی چینی که در دیکشنری های آن ثبت شده باشد نیست، بلکه کاراکتری است که یک نفر با ترکیب کردن کاراکترهای موجود با کاراکترهای ابداعی خود برای رساندن این معنای طنز آن را اختراع کرده است.
بله! شما میتوانید در زبان چینی کاراکترهای جدید اختراع کنید! هر کسی میتواند با پیروی از اصولی که در بالا ذکر شدند کاراکترهای جدید یا ترکیبی ایجاد و برای مفهوم ابداعی خودش از آن ها استفاده کند، گرچه کاراکتر ابداعی شما باید آنقدر جالب توجه باشد که تعداد زیادی از مردم از آن استفاده کنند وگرنه وارد فرهنگ لغت های چینی نخواهد شد. اگر تجربه یادگیری زبان چینی را دارید در پایین صفحه و در بخش نظرات آن را با ما در میان بگذارید.
اگر به یادگیری زبان چینی به صورت آنلاین علاقه دارید می توانید در آموزش آنلاین زبان تیکا با اساتید تیکا کلاس خود را رزرو کنید. برای رزرو جلسه آزمایشی رایگان با آقای ولیعی می توانید از طریق پروفایل استاد اقدام کنید و یا به پشتیبانی تیکا پیام دهید.
نظرات