گرامر انگلیسی ضمایر (Pronouns) | آموزش گرامر انگلیسی جلسه 2

 به عنوان دومین جلسه از سری مقاله های گرامر صفر تا صد انگلیسی به سراغ قواعد ضمایر( Pronouns ) آمده ایم تا با این گرامر بسیار مهم بیشتر آشنا شویم .در این مطلب با ضمایر شخصی در انگلیسی ، ضمایر ملکی در انگلیسی ، ضمایر اشاره در انگلیسی و ضمایر انعکاسی و ضمایر نکره و پرسشی آشنا می شویم. با ادامه آموزش این گرامر انگلیسی همراه ما باشید.

ضمیر چیست؟

ضمایر زیرگروه کوچکی از اسم ها هستند. ویژگی خاص آن ها این است که می توانند جایگزین اسامی دیگر شوند. برای مثال، اگر دارید داستانی در مورد خواهرتان Sarah می گویید، اگر اسم Sarah را مدام تکرار کنید، داستان شما خسته کننده خواهد شد. اینجاست که ضمایر شخصی در انگلیسی به کمک شما می آیند.

مثال :       

  .Sarah has always loved fashion. Sarah announced that Sarah wants to go to fashion school

سارا همیشه به صنعت مُد علاقمند بوده است. سارا اعلام کرده که سارا می خواهد به مدرسه مُد برود.

می توانید گاهی به جای سارا بگویید خواهرم. اما باز هم به نظر خواهد رسید که در مورد دو شخص مختلف صحبت می کنید.

مثال :     

 .Sarah has always loved fashion. My sister announced that Sarah wants to go to fashion school

سارا همیشه به صنعت مُد علاقمند بوده است. خواهرم اعلام کرده که سارا می خواهد به مدرسه مُد برود.

در عوض، می توانید از ضمایر She و Her به جای Sarah استفاده کنید.

مثال :         

      .Sarah has always loved fashion. She announced that she wants to go to fashion school

سارا همیشه به صنعت مُد علاقمند بوده است. او اعلام کرده که می خواهد به مدرسه مُد برود.
ضمایر شخصی در انگلیسی

انواع مختلفی از ضمایر وجود دارند و برخی از ضمایر به بیش از یک گروه تعلق می یابند. She و Her به عنوان ضمایر شخصی شناخته می شوند. از ضمایر شخصی دیگر می توان به I و me و You ، He و Him و It، We و Us، ،They و Them اشاره کرد. اگر ضمایر را در مدرسه مطالعه کرده باشید، احتمالاً معلمتان بر روی این موارد تمرکز کرده است. بقیه انواع ضمایر را در ادامه بررسی می کنیم.
 

مرجع ضمیرانگلیسی

ضمایر کاربردهای مختلفی دارند. مثلاً ضمیر it می تواند برای اشاره به تقریباً هر چیزی استفاده شود: یک دوچرخه، یک درخت، یک فیلم و یک احساس. به همین دلیل شما به مرجع ضمیر نیاز دارید. مرجع ضمیر، یک اسم یا گروه اسمی است که در در ابتدای جمله یا داستان خود استفاده می کنید و بعد با ضمیر جایگزین می نمایید. در مثال زیر مرجع ضمیر را به یک رنگ دیگر و ضمیر جایگزین آن را پررنگ می بینید.

مثال :  

 .My family drives me nuts, but I love them. The sign was too far away for Henry to read it. Sarah said she is almost finished with the application

خانواده ام دیوونه ام می کنن. اما من عاشقشونم. اون علامت دورتر از اون بود که هنری بتونه ببینه. سارا گفت که فرم درخواست رو تقریباً تموم کرده.

در بعضی موارد، مادامی که متن واضح است، نیازی نیست که مرجع مستقیماً ذکر شود. بسته به سخنگو، معمولاً واضح است که ضمایر I، me،you به چه کسی اشاره می کنند.

همینطور ممکن است که ضمیر قبل از مرجع استفاده شود اما سعی کنید که در جملات طولانی یا پیچیده این کار را نکنید چرا که درک مفهوم جمله دشوار می شود.

مثال:                                 

  .I love them, but my family drives me nuts

عاشقشونم اما خانواده ام دیوونه م می کنن.
 

ضمایر موصولی در گرامر انگلیسی

ضمایر موصولی گروه دیگر از ضمایر را تشکیل می دهند. آنها برای پیوند دادن عبارات موصولی به عبارات مستقل استفاده می شوند. معمولاً آنها در مورد چیزی که در جمله به آن اشاره شده، اطلاعات بیشتری را ارائه می دهند. ضمایر موصولی شامل that، what، who، which و whom می شوند. معمولاً who برای اشاره به افراد و which و that برای اشاره به حیوانات و چیزها استفاده می شوند.

مثال :   

.The woman who called earlier didn’t leave a message. All the dogs that got adopted today will be loved. My car , which is nearly twenty years old, still runs well

اون خانومی که کمی قبل زنگ زد، پیغامی نگذاشت. همه ی سگ هایی که برای نگه داری به خونه آورده می شن، دوست داشته می شن. ماشین من که تقریباً 20 سالشه هنوز خوب کار می کنه.

اینکه در جمله ای با who،which و that به ویرگول نیاز داشته باشید یا خیر، به این بستگی دارد که آیا عبارت موصولی، توصیفی است یا غیرتوصیفی.
 

Who و Whom – ضمایر فاعلی و مفعولی انگلیسی

حالا که در مورد ضمایر مفعولی حرف زدیم، خوب است که موردی را بررسی کنیم که بیشتر از همه گیج کننده است: who یا whom. در ادامه این مبحث را همراه با مثال برای ضمایر مفعولی در انگلیسی توضیح خواهیم داد.

. Who یک ضمیر فاعلی است مثل I، he، she، we، و They.

Whom یک ضمیر مفعولی است. مثل me، him، her، و them. وقتی که ضمیر مفعول یک فعل یا حرف اضافه است، ضمیر مفعولی گزینه ایست که شما به آن نیاز دارید. بیشتر افراد در مورد استفاده از ضمایر مفعولی شخصی مشکلی ندارند چرا که آنها معمولاً درست بعد از فعل یا حرف اضافه ای که آنها را تعریف می کنند، به کار می روند.

نادرست:                                                                               

.Please mail it to I

درست:                                                                     

        .Please mail it to me

نادرست:                                         

      .Ms. Higgins caught they passing notes

درست:                                         

      .Ms. Higgins caught them passing notes

نادرست:                                                        

                     ?Is this cake for we

درست:                                                                

                ?Is this cake for us

Whom کمی گیج کننده تر است. چرا که معمولاً قبل از فعل یا حرف اضافه ای که آن را تعریف می کند به کار می رود.

درست:                                             

               ?Whom did you speak to earlier

درست:         

   .A man, whom I have never seen before, was asking about you

نادرست:                                         

                    ?Whom should I say is calling

یک روش برای اینکه امتحان کنید که به who احتیاج دارید یا whom  این است که سعی کنید یک ضمیر شخصی را جایگزین کنید. جایی که معمولاً ضمیر شخصی قرار می گیرد را پیدا کنید و ببینید که آیا ضمیر فاعلی مناسب است یا مفعولی.

?Who/whom did you speak to earlier? Did you speak to he/him earlier

?A man, whom I have never seen before, was asking about you. Have I seen he/him before

?Whom should I say is calling? Should I say she/her is calling

اگر ضمیر مفعولی (him یا her) به نظر صحیح می رسد، از whom استفاده کنید. اگر ضمیر مفعولی (he یا she) به نظر صحیح می رسد، از who استفاده کنید.

قبل از اینکه ادامه دهیم، یک نکته دیگر در زمینه انتخاب میان ضمیر فاعلی یا مفعولی به نظر گیج کننده می رسد. به مثال زیر توجه کنید. می توانید نکته را تشخیص دهید؟

نادرست:         

 . Henry is meeting Sarah and I this afternoon. There are no secrets between you and I. It doesn’t matter to him or I

 در هر کدام از جملات بالا ضمیر I  باید me باشد. اگر دیگر اسامی و ضمایر را از جمله حذف کنید، مشخص می شود.

نادرست :                                                   

  .Henry is meeting I this afternoon. No one keeps secrets from I. It doesn’t matter to I
 

ضمایر اشاره در انگلیسی

That، This، These و Those ضمایر اشاره هستند. این ضمایر جایگزین اسم یا گروه اسمی می شوند که قبلاً در جمله ذکر شده اند.

This برای اسامی مفرد در فاصله نزدیک و These برای اسامی جمع در فاصله نزدیک استفاده می شود. این فاصله می تواند حقیقی یا استعاری باشد.

درست :  

Here is a letter with no return address. Who could have sent this? What a fantastic idea! This is the best thing I’ve heard all day. If you think gardenias smell nice, try smelling these

That برای اسامی مفرد در فاصله دور و Those برای اسامی جمع در فاصله دور استفاده می شود. این فاصله می تواند حقیقی یا استعاری باشد.

درست :  

A house like that would be a nice place to live. Some new flavors of soda came in last week. Why don’t you try some of those? Those aren’t swans, they’re geese
 

ضمایر نکره انگلیسی

ضمایر نکره وقتی استفاده می شوند که شما می خواهید به یک شخص یا چیز اشاره کنید که نیازی نیست به طور مشخص شناسایی شوند. برخی از ضمایر نکره معمول، one, other, none, some, anybody, everybody, and no one هستند.

درست :

 Everybody was late to work because of the traffic jam. It matters more to some than others. Nobody knows the trouble I’ve seen

امروز همه به دلیل ترافیک دیر رسیدند. این مسئله برای بعضی مهمتر از بقیه بود. هیچ کس از دردسری که واسه من پیش اومد خبر نداره.

وقتی ضمایر نکره در نقش فاعل جمله یا عبارت قرار می گیرند، برای آنها باید از فعل مفرد استفاده شود.
 

ضمایر انعکاسی و تأکیدی در زبان انگلیسی

ضمایر انعکاسی به –self یا –selves ختم می شوند : myself، yourself، himself، herself، itself، ourselves، themselves.

از ضمایر انعکاسی وقتی استفاده می کنیم که فاعل و مفعول جمله یک فرد یا یک چیز یکسان باشد.

درست:

   .Henry cursed himself for his poor eyesight. They booked themselves a room at the resort. I told myself it was nothing

هنری برای ضعیف بودن چشماش به خودش توهین کرد. آنها یک اتاق توی تفریحگاه برای خودشون رزرو کرده بودن. من به خودم گفتم که چیزی نیست.

ضمایر تأکیدی به نظر شبیه به ضمایر انعکاسی هستند اما هدف استفاده از آنها متفاوت است. ضمایر تأکیدی برای تأکید بیشتر استفاده می شوند.

درست:                                   

 ?I built this house myself. Did you yourself see Loretta spill the coffee

من خودم شخصاً این خونه رو ساختم. تو خودت دیدی که Loretta قهوه رو ریخت؟
جملات I built this house و I built this house myself تقریباً معنی یکسانی دارند. اما myself بر این تأکید می کند که خودم شخصاً خانه را ساختم. – کس دیگری را برای ساختن آن استخدام نکردم-. به همین ترتیب، Did you see Loretta spill coffee  و ?Did you yourself see Loretta spill coffee معانی مشابهی دارند. اما yourself مشخص می کند که فرد سوال کننده می خواهد بداند که شما شخصاً شاهد اتفاق بودید یا شرح آن را از کس دیگری شنیدید.

گاهی، مردم از myself به جای me استفاده می کنند که جمله به نظر جذابتر برسد. توی این تله نیفتید! اگر شما از ضمیری استفاده می کنید که به self ختم می شود، حتماً مطمئن شوید که یکی از کارکردهای اشاره شده در این متن را دارد.

نادرست :   

 Please call Sarah or myself if you are going to be late. Loretta, Henry, and myself are pleased to welcome you to the neighborhood
 

ضمایر مالکیت زبان انگلیسی

ضمایر مالکیت به دو شکل به کار می روند: محدود کننده و مستقل.

My، your، his، her، their، its، our و whose نشان می دهند که چیزی در جمله به یک مرجع تعلق دارد.

مثال: 

   Sarah is working on her application. Just put me back on my bike. The students practiced their presentation after school

ضمایر مالکیت مستقل mine، yours،hers،his، its، theirsو ours هستند. ضمایر مالکیت به شکل مستقل در جمله جایگزینی برای چیزی هستند که به یک مرجع تعلق دارد.

درست:     

   Are you finished with your application? Sarah already finished hers. The blue bike is mine. I practiced my speech and the students practiced theirs

برخی از ضمایر مالکیت ممکن است که با شکل مخفف عبارات اشتباه گرفته شوند. به یاد داشته باشید که در نوشتن ضمایر شخصی مالکیت از آپاسدروف ‘ استفاده نمی شود.
 

ضمایر پرسشی در جملات انگلیسی

ضمایر پرسشی در سؤالات مورد استفاده قرار می گیرند. ضمایر پرسشی شامل what، Who، Which و whose می شوند.

درست:     

 ?Who wants a bag of jelly beans? What is your name? Which movie do you want to watch? Whose jacket is this

در پلتفرم آموزش آنلاین زبان تیکا می توانید به صورت آنلاین و از راه دور به یادگیری زبان انگلیسی بپردازید. کافیست صفحه اساتید آنلاین زبان انگلیسی را باز کنید و بعد از انتخاب استاد موردنظر خود در روز وساعتی که می خواهید در کلاس آنلاین خود شرکت کنید. کلاس ها در تیکا به صورت ویدئوچت با استاد زبان برگزار می شود و برای شرکت در کلاس فقط به یک گوشی موبایل یا لپ تاپ و یک اینترنت پرسرعت نیاز دارید. همچنین با استفاده از اپلیکیشن آموزش زبان انگلیسی تیکا می توانید از از صفر شروع به یادگیری انگلیسی کنید و از امکاناتی مثل کالج تیکا ، انگلیسی در سفر ، فلش کارت ها ، اینفوگرافیک و سایر امکانات این نرم افزار آموزشی استفاده کنید.

مطالعه بیشتر : 

گرامر انگلیسی حروف تعریف (Articles) | آموزش گرامر انگلیسی جلسه 1